دلم بوی بهاری تازه می جوید...
زمستان گرچه اینجا لانه کرده
دلم بوی بهاری تازه می جوید
ولی هرگز نمی خواهم کسی من را خبر آرد
بهار تازه نزدیک است
دلواپس پرواز...
در آبی آسمان
هر کجا چشمانم را کودکانه به دنبال می کشد
و روحم را در خواهش گنگ
پریدن, خوابهای شبانه ام را تفسیر می کند
کسی چه می
داند
شاید دستهایم
تقدیر بالهای پرواز است
که هنوز چیزی
از اوج به خاطر دارد...
مدرسه عشق...
در مجالی که برایم باقیست
باز
همراه شما مدرسه ای می سازیم
که
در آن همواره اول صبح
به
زبانی ساده
مهر
تدریس کنند
و
بگویند خدا
خالق
زیبایی
و
سراینده ی عشق
آفریننده
ماست
یا ابا صالح ، تا نیایی گره از کار بشر وا نشود...
از «ثور غیبت» بیرون بیا. رحمی کن به ما. گناه داریم. ما طفل معصوم
بشریتیم و بی‌تو که آقای مایی، چون می‌مانیم به کودکان یتیم. آینه تویی و
ما بی‌تو، دل‌مان برای خودمان تنگ می‌شود و آدینه تویی و جمعه‌های ما
خسته‌اند از جمله‌های تکراری غیبت. کوچ کرده‌ای از کوچه ظهور و بی‌تو چه
سخت می‌گذرد روزگار ماه. دیرکنی، می‌ترسم عادت کند پرستو به هجرت و عشق به
پاییز و آدمی به غیبت.
نگران تو چه اندیشه و بیم از دگرانش...
هرکه سودای تو دارد چه غم از
هر دو جهانش
نگران تو چه اندیشه و بیم از دگرانش
آن پی مهر تو گیرد که نگیرد پی خویشش
وان سر وصل تو دارد که ندارد غم جانش
هرکه از یار تحمل نکند یار مگویش
وان که در عشق ملامت نکشد مرد مخوانش
گفتم از ورطه عشقت به صبوری به در آیم
باز می بینم و دریا نه پدیدست کرانش
عهد ما با تو نه عهدی است که تغیر بپذیرد
بوستانیست که هرگز نزند باد خزانش
موطن...
"موطن آدمی را بر هیچ نقشه ای نشانی نیست
موطن آدمی تنها در قلب کسانی ست
که دوستش دارند. "
مارگوت بیگل
رهایی...
عقاب می‌تواند تا 70 سال زندگی کند.
ولی برای اینکه به این سن برسد باید تصمیم دشواری بگیرد.
زمانی که عقاب به 40 سالگی می‌رسد:
وقتی که نیستی...
وقتی که دلهره دارم
وقتی که پشت چراغ ها هدر می روم
وقتی که هپروت می زند به تنهایی
نیستی...
وقتی که زیر دست و پای اقتصاد لِه می شوم
وقتی که مونیتور ، دانایی ام را دور می زند
وقتی که بلندگوها بالا می آورند
نیستی...
وقتی که نیستی ، اینهمه هذیان نازل می شود
و اینهمه کاغذ - از سرمایه ی ملی – سیاه...
تو را کجای جمله ها جا بزنم
ای نیستی بی نهایت !
کجای این جمله ها؟
مهلا
باران ببار که دل باخته ام به باران...
به شوق دیدار باران آمدم کنار پنجره باران نیامد
چتری بدست گرفتم زدم به کوچه باران نیامد
ندا رسید چتر کنار بگذار
زیر باران خیس باید شوی
زیر باران زیر نور ماه
باید به تنت چشانی نم نم عشق را
ادامه مطلب ...
بدون عنوان...
.: عیسی باشی یا خضر یا محمد، کل النفسه ذائقه الموت :.
تقدیم به همه ی آنهایی که بی محابا غروب ِ غرورم را به انتظار نشسته اند
تقدیم به همه آنهایی که تهمت عاشقی ام زدند بی آنکه چیزی از من،- یا از عشق- بدانند
تقدیم به روز ِ مرگم که امّیدوارانه دوستش دارم
تقدیم به ابلیس ِ خفا در پس چشمانم
تقدیم به دیوارهای بتونی پشت پنجره، آنجا که جز مرگ راه فراری نیست...
"مرا با عینک آفتابی به خاک بسپارید"
بسم الله
با حساب این نوبت، ششمین باری است که جلوی خانه ایستاده ام، شش بار رفتن و برگشتن و فرمان همان. مشیت خداوندی بر اجرای فرمان به دست من است، رسم ادب هم به آیین دیگری نیست.
پرودگارا! این کوچه ها چرا چنین شبیه اند؟ آه، هنوز هم جگرم را می سوزاند آن نگاه بارانی اش که مرا می دید و نمی دید . ردّم را از در سوخته گرفته بود انگار و بعدتر تکرار شد آتش سینه ام از همان نگاه خیس و کاسه ی شیری که پدر نخورد که من رسیده بودم.
باید آرام بکوبم در را. آخر به یاد دارم اضطرابش را وقتی دخترکی بود و در کوفتند و مادر چهره به چهره شعله ها در گشود.
- سلام بر تو عزرائیل، خوش آمدی.
مگر می شد بر وارثان خلق محمدی پیشی گرفت در سلام .
راحت شده بودم از کوفتن، خود آمدنم را نیک می دانست و اذن ورود می داد.
زنگ صدایش هنوز غم دارد و پر تف. خوب می دانم که زاییده ی کدام داغ است، آن روز فرزندانش جملگی خضاب کرده از خون شتافتند و من پلکان آخر. بعد از عباس نیم نگاهی کردم و بعد از جان و برادرش یکسره نگاه از او بر گرفته بودم ، تماشای کوه غمِ بر شانه هایش را کس نمی توانست و گفتی روح طاقت نخواهد آورد و هر لحظه فرمان پرودگار بر قبضش صادر خواهد شد اما بی خبر بودم از تجلی صبر جمیل.
سر به زیر دارم و بر سینه دست و بر لب هر آنچه از ادب آموخته ام .بعد از آن همه، دوباره این منم و شرمی و دیداری و جانی که باید تا لقاء بدرقه کنم.
غرق پریشانی ام که راحتم میکند لبخندش ،شبیه همانی است که وقت مبارکباد میلادش در آسمان در آغوش برادرش شکفت و سر تا پا نور بارانمان کرد.
احسان نراقی
ویژگی‌ها و صفات شهید بهشتی
خاطرة نخستین دیدار خود با شهید بهشتی را فراموش نمی‌کنم. سال 1337،
دانش‌آموز سال دوم دبیرستان بودم و سیزده سال داشتم. دبیرستان علوی یک
مدرسة اسلامی بود که در آن به دین و اخلاق و آموزش اهمیت بسیار داده
می‌شد. تدریس زبان انگلیسی هم در آن مدرسه مهم و جدی بود. معلمی داشتیم
پاکستانی که تحصیل‌کردة اکسفورد بود و به او “مستر هاشمی” می‌گفتیم. روزی
پیش از ظهر که مستر هاشمی مشغول تدریس بود ناگهان دو نفر روحانی برای ورود
به کلاس اجازه خواستند، یکی از آن دو، آقای علی‌اصغر کرباسچیان، معروف به
علامه، مؤسس مدرسة ما بود و دیگری سیدی بلندقامت و خوش‌صورت که با معرفی
آقای علامه معلوم شد آقای بهشتی است.
پای درس علی علیه السلام
همانا این دل ها مانند بدن ها افسرده می گردند. پس برای شادابی دل ها، سخنان زیبای حکمت آمیز را بجوئید.
نهج البلاغه کتابی است از سخنان گهربار امیر مومنان، که سید
رضی از علمای بزرگ شیعه آن را
تدوین نموده است. هدف اصلی سید رضی در تدوین این کتاب جمع آوری
سخنان بلیغ و فصیح امام علی (ع) بوده و شخص سید در مقدمه ای که بر نهج
البلاغه نگاشته می آورد: ... برخی از دوستان آن را جالب و شگفت انگیز، از جنبه های
گوناگون دانستند و از من خواستند تا کتابی تالیف کنم که سخنان برگزیده امیر مومنان
در جمیع فنون و بخش های مختلف، از خطبه ها، نامه ها، مواعظ و ادب در آن گرد آید.