حادثه ی این خاک غریب...
حادثه ی این خاک غریب...
کوچه در کوچه ی این خاک غریب
بوی چشمان تو را میدهد ای سبزترین
حسرت شاخه ی سیبی به دلم مانده شدید
که بیایی
و بچینی
و به دستان پر از خالی من هدیه کنی...
شهر آن زردترین خاطره های مسلول
بعدِ جریانِ نفس های ترت
بعدِ پیدایشِ آن حادثه ی روحانی
بوی باران، عطش سرخ شقایق دارد
شهر گرم نفس حادثه ها
در کویر دل بیتاب پر از غصه ی من
بارش پاک دو چشمان تو را میطلبد
با توام سبزترین...
نه نگاهم سرد است
نه دلم پژمرده
گرمی شعله ی دلدادگیت
به دو چشمان حریصم افق برتر رویا داده
کمی از عمق نگاهم بگذر
جز دل و عشق تو آیا خبری در راه است؟!!
"سمانه اسحاقی"
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد