سروده سردار نقدی خطاب به شیطان بزرگ

 

بهمن  چو بهمن بر سرت آوار گشتیم

همیشه آماده ایثار گشتیم

قطعا بدان اسفند هم سوزی چو اسفند
 
وقتی که از صندوق آرا بازگشتیم

فجر

مدینه غرق در ماتم و سکوت

هنگامه گریستن است. باید در رحلت اشرف مکارم اخلاق، اشرف مخلوقاتی که مرامنامه انسانیت را تا انتهای تاریخ برای بشریت تدوین کرد، گریست.

باید گریست آرام و بی صدا و یا باید گریست با صدای بلند که « هر آینه با مرگ تو قطع شد چیزی که با مرگ دیگران قطع نمی شود.» و آن نبوت و احادیث دین آسمانی است. (نهج البلاغه)

هان اکنون کدامین چشم تر است که در بیست و هشتمین روز صفر، خواب داشته باشد آن هنگام که رسول یار چونان گنجی عظیم در درون خاک سپرده می شود. باید گریست در رحلت اصالت انسانیت، همانا که : « خصوصیت مصیبت تو چنان است که تمام مصیبت زدگان عالم را مصیبتشان به تسلیت و آرامش نشاند.و عمومیت مصیبت در این استکه احدی از مردم  در مصیبت تو فارغ از غم نیست و اگرنه این است که ما را به صبر امر و از جزع نهی فرمودی، هر آینه تا خشک شدن اشک چشم بر تو می گریستم (نهج البلاغه)

آفتاب چگونه برآید، در غمی که زمین در سال سوگ تو رستن نمی کند و دل آتشفشان خون دارد به روزی اینچنین اشک بار.

هجرت

هوالباقی

گاهی باید هجرت کرد از دنیایی به دنیایی دیگر... از سرزمینی به سرزمینی دیگر... و آغاز کرد فصلی دیگر را... من نیز خود را به باد سپردم تا مرا به سرزمین رازقی ها ببرد...

http://delvarehaa.blogfa.com/