"آیا آن آذرخش آسیمه
که آسمان آبی را آنگونه آشوبید
و در آشیانه ی زمین
در آغوش آلاله ها آسود
شمشیر آبگون آه آتشین آزردگانی نبود
آخته از آوار آرزوهاشان
که تاریخی آزگار
آفاق آفرینش را
آزرمگنانه و آرام
به آوای آشتی و آزادی آکنده اند؟"
سلام به انقلاب
به روزهای فجر و پیروزی
به روزهای هیاهوی تاریخ
به روزهایی که خیابانها سرخ شد از فراوان رگ دریده شده
سلام به صبح یوم الله ۲۲ بهمن
به روز رهایی
سلام بر همه تنهای بی جان شده در راه رهایی وطن
سلام بر هزاران دشنه ی کشیده شده بر دشمن زمان
سلام بر شما که هیزم شدید و سپس سوختید تا از گرمای وجودتان ققنوس انقلاب بر آسمان ایران به پرواز درآید...
این انقلاب ریشه در اصالت و هستی ایران دارد و هر سال در این روز فریادها بر آسمان بلند می شود که با همهی وجود ساختیم و نمی گذاریم به سادگی ویران شود؛ ما برای همیشه نام ایران را بر صفحه ی تاریخ ثبت نمودیم و هر سال بر آن مهر تأیید میزنیم با اینکه همه چیز عالی نیست و با اینکه مشکلات کم نیست اما همت ما عالیست زیرا " هزاران تاول و زخم دهان گشوده بر هر نشانه ی تاریخ، سخن از حمل صدها هزار آفتاب خفته در تابوت های برده تا اوج خدا دارد" و ما این رفته ها را قدر می دانیم و احترام می گذاریم...
مهتاب
تو شاهکار خالقی
تغییر را باور نکن...
بر روی بوم زندگی هر چیز میخواهی بکش
زیبا و زشتش پای توست
تقدیر را باور نکن...
تصویر اگر زیبا نبود،نقاشِ خوبی نیستی
از نو دوباره رسم کن
تصویر را باور نکن...
منم زیبا
که زیبا بنده ام را دوست میدارم
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم کرد
رها کن غیر من را آشتی کن با خدای خود
تو غیر از من چه میجویی؟
تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟
تو راه بندگی طی کن عزیزا من خدایی خوب میدانم...