همیشه، روزها، از ته دل
فکر کردم زمین سخت مشتاق است
مردمانش هم سخت محتاج
از صمیم قلب دعا کردم
بیا باران بیا باران
اما...
پس می گیرم دعایم را
نیا باران
نیا باران زمین جای قشنگی نیست
من از جنس زمینم خوب می دانم که اینجا آشفته بازاریست
در اینجا قدر مردم را به جو اندازه می گیرند
نیا باران زمین آن منزل موعود نیست
در اینجا گم شده انسان آن اشرف مخلوق نیست
نیا باران اینجا کسی را به کسی کاری نیست
در اینجا میان خیر و شر مجالی نیست
نیا باران زمین را انگار دود وهم گرفته
در اینجا حرمت و مردانگی را باد برده
خدا را سالهاست که از یادها رفته
نیا باران
نیا باران زمین جای قشنگی نیست…!
!!!. نمی دانم چرا هر سال محرم با عزای دل من می آید...و انگار امسال یلدا هم با غربت دل من آمده... انگار این شب هایم به سکوت عادت کرده اند... دلگیرم از این شب ها... اما در هجوم همه این شب های گنگ و بی نشانی باور دارم حسین و مکتبش نوری است برای بزرگ شدن، برای رفتن و جا گذاشتن همه یلداها...
در این کوچه ها که تاریک هستند من از حاصل ضرب تردید و کبریت می ترسم .
من از سطح سیمانی قرن می ترسم.
سلام
باید بنوسی
بیا باران
ببار باران و آن قدر ببار که همه چیز را بشویی و با خود حل کنی
و از همه مهم تر خستگی ها را از تنهای خسته و زخمی مان !
به قول خودت
در خیل گنگی ها باور دارم زخم نوری است برای رفتن، در راه ماندن، بزرگ شدن و جای گذاشتن همه "حقیر" ها... مگذاریم زخم آرام گیرد، نخواهیم زخم از پایمان درآورد...
اما دیگر این زخم ها هم نورها را بی نور کرده اند ...
یا علی
ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة...
و این غربت چه غربت قشنگیست...
شیعه امام غایب و غریبت باشی اما دلت گرد غربت نگرفته باشه.....فایده نداره
اما
همسفر خورشید که باشی
حتی غروب آغاز طلوعی دوباره است...
در آن انبوه بی شرمی
در آن زیبایی کزایی
گم شدن غنیمت است
له شدن کم است
(مرجانه)
سلام عزیزم لینک شدی بافتخار
نیا باران زمین را انگار دود وهم گرفته
در اینجا حرمت و مردانگی را باد برده